{ 'anonymize_ip': true }

woensdag 8 juli 2020

Hoe wind je wol?

Hoe wind je wol?


Vroeger leerde ik het al, hoe je van een streng wol een bol wol maakt. Van Beppe. Leuk om zo weer eens aan haar terug te denken. En omdat ik het heel normaal vind, denk ik dat iedereen het weet. Dat blijkt niet zo te zijn. Daarom schreef ik er een blog over, voor Breiclub.nl.
De blog vind je hier.


Vaak zijn strengen handgeverfde garens, maar die hierboven zijn strengen Skies van Scheepjes, die hebben overigens wel de kleuren alsof ze handgeverfd zijn.
Op de volgende foto zie je de streng die in mijn Festival Pakket zat, van Blij-dat-ik-brei.


Als je zo'n streng voorzichtig los maakt, zie je dat het rondom om (meestal) drie plaatsen is vastgeknoopt. Dat maak je voorzichtig los, als laatste die knoop waar je de begin- en einddraad ziet, in deze foto in 't kader.
De streng hang ik dan om een stoelleuning:


Daarna wind ik het tot een bol, te beginnen met achtjes en dan verder wikkelen.


Het is ook heel handig als iemand de streng voor je op haar (of zijn) handen houdt, zoals ik hier laat zien:


Dan kan het garen meer geleid worden en je kunt ondertussen nog gezellig kletsen ook!

Er zijn ook wolwinders te koop, maar ik heb ze niet en heb daar ook geen ervaring mee. Jij wel? Het is misschien wel handig als je heel veel strengen tot bollen moet winden.
Ik heb er ook nog een paar te gaan 😉


Juli en augustus 2020, in deze zomermaanden is er vast en zeker regelmatig wat te zien en te lezen bij De Breimeisjes, al zijn de blogs misschien wat korter dan anders.
Een hele fijne zomer gewenst en fijn dat je af en toe komt kijken hier!
Heel veel liefs 💗


Fijne dag 🍀


Liefs van De Breimeisjes 💗💗💗


Reacties zijn van harte welkom! Ik lees ze graag.

5 opmerkingen:

  1. Ja die strengen, ik vind ze persoonlijk mooier dan de bollen omdat je meer van het garen ziet en het dus beter kunt beoordelen.
    Vroeger mocht ik van mijn moeder vaak de streng ophouden als ze een bol ging draaien; ik moest dan wel goed opletten dat ik bij het meebwegen de juiste snelheid hield zodat de draad niet te los of te strak werd. DH heeft die taak nu overgenomen, al hoeft hij dat niet heel veel te doen (hij deed het vroeger voor zijn breiende zusjes en moeder). Ik gebruik namelijk het liefst een wolwinder. Daarmee krijg ik mooie gelijkmatige 'cakes' die mooi naast of op elkaar op de plank kunnen. Maar het grootste voordeel is voor mij dat ik kan gaan werken met de draad vanuit het midden; de cake blijft liggen waar ie ligt en ik hoef niet op jacht naar een wegrollende bol. Mocht ik niet thuis zijn en toch een bol willen maken met de werkdraad vanuit het midden, dan wikkel ik die om een ronde stok of een ronde handgreep van een garde of zo; een filmpje hiervoor vond ik op YouTube ;o)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O, dat is wel een goed idee, van die ronde stok! Ik vind het ook altijd fijner om de draad vanuit het midden te gebruiken. Maar bij dit soort bollen gebruik ik dan een yarnbowl. Dat werkt ook prima :-)

      Verwijderen
  2. O wat leuk dat je dit laar zien Akkelien, niet omdat ik veel brei, zelden eigenlijk, maar de wijze van ophouden van de wol brengt mij weer terug in de tijd. Als klein meisje mocht ik die strengen altijd zo ophouden en moest dan meewalsen met het ritme van mijn moeder

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Handig als iemand de streng op kan houden. Die kan dan een beetje meebewegen tijdens het opwinden van de bol.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik draai mijn strengen ook zo tot een bol, soms rond mijn knieën, Haha. Fijne groetjes Sofie

    BeantwoordenVerwijderen