Zomervakantie Nostalgisch haakwerk
In deze tijd van het jaar hoef je geen dikke dekbed op je bed. Een laken is meestal genoeg, maar soms is het toch wel lekker om er nog een dekentje bij te hebben. Ik heb dan mijn gehaakte katoenen v-steek-deken. Zoon wil ook graag zo'n deken en die wil ik ook nog eens gaan haken, maar het is een heleboel katoen dat ik dan aan moet schaffen en het zijn ook een heleboel toeren die ik dan moet haken. Daar heeft hij nu niks aan dus. Toen bedacht ik dan mijn moeder me een paar jaar terug vroeg of ik die gehaakte spreien ook wilde hebben. Ja, dacht ik nu, dat is óók een katoenen deken!
Inmiddels heb ik ze in huis, twee stuks, en ik heb ze eerst maar eens gewassen.
Dit is de eerste:
Gehaakt door mijn Beppe, voor mijn ouders. Mijn ouders hadden toen net een nieuw bed, een lits jumeaux, dus mijn moeder wilde heel graag een extra brede sprei. Dat vond mijn Beppe onzin, moderne fratsen! Dus extra breed is 't zeker niet geworden :-(
Mijn Beppe heeft haar "handtekening" achtergelaten, er zit een fout in: één baan zit verkeerd om.
De sprei is heel geschikt als deken nu!
De andere sprei is veel ouder, die lag op het logeerbed in het ouderlijk huis van m'n moeder. Maar wie zou deze gehaakt hebben? Mijn Beppe?
Het model is heel anders:
Het zijn allemaal vierkanten die weer aan elkaar gehaakt zijn.
Jammer genoeg is er veel slijtage...
Vooral aan de uiteinden:
Misschien ga ik proberen om het te herstellen! Ik denk erover na, maar op dit moment heb ik andere bezigheden :-)
In de periode tot 5 september verkeren De Breimeisjes in de vakantiemodus. Dat houdt in dat er wat minder vaak blogjes verschijnen en toch is er regelmatig wat nieuws te zien en/of te lezen! Wij wensen iedereen een heerlijke en inspirerende zomer!
Geweldig die oude spreien! Vroeger werd er heel wat afgehaakt en gebreid. Ik vind het erg leuk om het oude handwerk te zien. Jammer van de slijtage, maar het vertelt ook een verhaal...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Elizabeth
wat leuk en vroeger werd er toch ook heel wat afgehaakt
BeantwoordenVerwijderenWat leuk Akkelien, dat die spreien na al die jaren weer van zolder zijn gekomen. Bij ons thuis waren ook wel van die mooie witte katoenen maar die zijn door omstandigheden er niet meer. Ik maak nu zelf leuke plaids/spreien en wie weet is dat na vele jaren ook wel nosstalgie :)
BeantwoordenVerwijderenJa prachtig he die oude spreien! Zelf heb ik ook een sprei op ons bed liggen, gehaakt door mijn beppe. Wat zal dat een werk geweest zijn, zo fijntjes gehaakt. Misschien maak ik ook nog wel eens een foto van mijn sprei, kun je 'm bekijken op mijn blog ;)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes en een fijne dag,
Nienke
Heel bijzonder dat je deze nog uit je familie hebt! Om te koesteren en bewaren... Ik hoop dat het je lukt om de laatste sprei nog te herstellen! Van mijn tweede moeder kreeg ik een paar jaar terug twee gehaakte spreien van haar oma. Later bleek mijn stiefzus er toch ook wel waarde aan te hechten. Daarom heb ik ze aan haar doorgegeven, ik vond het belangrijk dat ze in hun familie bleven. En bij ons? Daar ligt ook een prachtige witte gehaakte sprei op het bed. Niet uit de familie maar ooit eens voor een prikje gekocht, toen ze nog niet 'in' waren ;o)
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke reacties!
BeantwoordenVerwijderenVandaag was Lydia nog even bij me en ze zei dat ik er bijvoorbeeld ook wel kussens van zou kunnen maken.
En nu suddert er weer iets bij mij! Volgens mij zijn de vierkanten allemaal nog wel heel, misschien kan ik er wel een andere deken van maken....
Wat een prachtige erfenis die oude spreien. Wat een werk zit daar in. Mooi om dat oude handwerk te krijgen.
BeantwoordenVerwijderenOhh wat een bezit. Ik heb ook een gehaakte sprei van mijn oma. Die doe ik ook nooit meer weg.
BeantwoordenVerwijderenFijn, die spreien met hun geschiedenis! En ze komen inderdaad nog van pas ook. Goed bewaren maar, groot gelijk!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Sigrid
Wat een prachtig sprei van je Beppe! En geweldig om dit na zoveel jaren nog in de familie te hebben, en zelfs weer in gebruik te nemen!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Monique