Boeken die ik las in juni 2025
Op de eerste donderdag van de maand laat ik meestal zien wat ik las in de vorige maand.
Een foto met een stapel van de gelezen boeken vind ik zo leuk. Deze moest ik een beetje knutselen met photogrid. Het bovenste boek moest ik aan het begin van de maand al inleveren en ik schatte toen in dat ik die andere twee ook wel uitkreeg, Uiteindelijk kreeg ik er nog een extra uit 🙂
"De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo" is geschreven door Taylor Jenkins Reid.
Een heel boeiend verhaal over een filmster met een bewogen leven. Het laat je ook wel nadenken over de glitter en glamour en dat niet alles is wat het lijkt. De filmster vertelt haar verhaal aan een jongere vrouw zodat zij daar een boek van kan maken. Ik vond het een boeiend boek en had het in een paar dagen uit, terwijl het een behoorlijk dik boek is (als ik het goed heb zo'n 400 bladzijdes). Iemand anders schreef al eens een blog over dit boek.
Het volgende boek, "Dwarrelende bloesem knipperend neonlicht", is geschreven door Caroline van Ommeren.
Het is een boek met verhalen uit Tokio. Caroline van Ommeren heeft in Tokio gewoond en is ook reisleidster, vooral in Aziatische landen. Een boek met verhalen leest altijd wel wat moeizamer, vind ik. Op zich wel interessant. Ik nam dit boek natuurlijk mee, omdat ik over enige tijd een rondreis ga maken in Japan. Dan zullen we slechts kort in Tokio zijn.
Vervolgens las ik in heel korte tijd dit boek uit:
"Wedden van wel?" is geschreven door Vanessa Thuyns. De eerste keer dat ik een boek van deze schrijfster las en ik vond het heel erg leuk! Een sprankelend verhaal. Door de voorkant dacht ik nog even dat het met gokken en casino's te maken had, maar dat is gelukkig niet zo. Ik vond het verrassend, boeiend en leuk. Ik heb alweer een boek van deze schrijfster in huis.
Daarna las ik nog een verhalenboek: "Japan. Reisverhalen".
Hierin vind je verhalen van verschillende schrijvers en schrijfsters. Ook Japanse schrijvers. Sommige verhalen vond ik niet erg leuk, maar andere juist wel. De laatste 2 verhalen zijn delen uit boeken die ik best nog wel helemaal zou willen lezen. ("In de tuin van de Samoerai" van Gail Tsukiyama en "Kitchen" van Banana Yoshimoto).
De verhalen van Cees Nooteboom vond ik heel interessant, ook omdat hij wat uitlegt en vertelt over de Japanse taal.
Zoals je misschien weet, doe ik momenteel Japans via Duolingo. Heel moeilijke taal, wel leuk en interessant. Cees Nooteboom schrijft over het Japans dit: " Terwijl de dolgeworden schoolmeesters in Nederland alweer klaar staan voor de volgende spellingsverminking is de taal in Japan heilig, onaantastbaar, de uitdrukking van de nationale ziel, zo zelfs dat het onvoorstelbaar is dat een buitenlandere haar werkelijk spreekt."
Ik had al bedacht dat het me heus niet ging lukken om voor die reis serieus Japans te leren en als ik dit zo lees, dan leer ik het nooit 😉
Nu heb ik nog een verhalenboek in huis, nu van Cees Nooteboom. Ik ga eerst weer een lekkere roman lezen en dan kijk ik wel of ik dat boek nog ga lezen.
📕 📗 📘 📙
Wil je meer boekentips?
Adriaantje las er wek acht!
Leuk je boeken verslag. Japans lijkt me ook niet echt een gemakkelijke taal.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om van tevoren boeken over Japan te lezen als je daar binnenkort heengaat. Het lijkt me een heel erg moeilijke taal om te leren.
BeantwoordenVerwijderen